Hazewind

Op de trap strik ik mijn veters. Ik roep naar de huiskamer: vraag eens of ik zin heb?

Heb je zin? echoot mijn zoon braaf, bekend met de routine.

Nee! roep ik terug en trek vastberaden de deur achter me dicht.

Mijn hardlooprondje voert me onder een grijs wolkendek langs de Vliet.

Plots rent een heuphoge hazewindhond blaffend op me af. Ik schrik van een hoge gil. Oh, dat was ik zelf.

De hond besluit me niet te bijten. In de verte gaat een wandelend figuurtje met een riem. Hee, schreeuw ik, hou je hond es bij je! De vrouw stopt, draait zich om en roept: heuj.

Vrolijk galoppeert de hond naar zijn baasje.

Rothond.

Katterig maak ik mijn rondje af. Want wat moet dat moet.

(Ongemakkelijke momenten komen wel vaker voor)