Saai

We zouden een weekend weg met mijn ouders. Die waren recent 55 jaar getrouwd. Het bezoek aan een ruime boerderette in het oosten van het land stond al maanden in de agenda. Een ABC was al in de maak: A is van Amsterdam, daar ontstond het gezin, B is van bridge en vul verder maar in.

We zouden naar een feest van twee vrouwen die 50 waren geworden. Daar zouden we een heleboel oude bekenden tegen het lijf lopen. We zouden teveel drinken en achteraf in bed nagenieten van de leuke avond. De volgende ochtend een paracetamolletje bij het ontbijt.

Ik zou een paar dagen naar Spanje met vriendinnen. We zouden in de zon op het terras een boek lezen en af en toe een baantje trekken. Een wandeling door de bergen en daarna een flesje wijn opentrekken.

We zouden naar het Paard in Den Haag, met vrienden, voor hun 50ste verjaardag. De jaren 70 komen terug! zo werd beloofd op de website. Nog even nadenken waar we daarvóór zouden gaan eten in de stad.

We zouden naar North Sea Jazz in Rotterdam. Op zondagmiddag lekker headswingen op de zwoele klanken van Alicia Keys.

We zouden onze dochter uitzwaaien die voor twee maanden naar Spanje zou gaan in haar tussenjaar. Ze zou daarna naar de Universiteit gaan en boeiende colleges volgen in volle zalen.

We zouden de verjaardagen vieren in de achtertuin. Langzaam dronken worden en hard lachen. Lege flessen over je schouder in het gras mikken.

We zouden naar de nieuwste James Bond in de bioscoop. Popcorn en een colaatje erbij. Je ergeren aan die kop met haar vóór je.

Wij zouden 's avonds op de bank tv kijken, maar onze kinderen zouden er op uit gaan met hun vrienden. Voetballen op het pleintje en stiekem drinken achter de kerk.

We zouden zoveel afgelopen jaar.

En dan zitten we ook nog eens in quarantaine. Eén van onze huisgenoten, ik noem geen namen maar haar nieuwe nickname is Coco, heeft een paar dagen geleden corona meegebracht. Hoe, dat weet je niet. Dus geen terrasjes, maar samen binnen opgehokt tot na het weekend. Ach, wat zijn nou 5 dagen op een mensenleven.

Het is saai, maar we zitten droog. Het komt wel weer goed.

(Als we uit quarantaine komen, mag ik tenminste nog hardlopen... alsof je daar op zit te wachten.)